Είναι γεγονός ότι οι φρονιμίτες είναι πολύ πιο επιρρεπείς στη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων στοματικής υγείας από ότι τα υπόλοιπα δόντια. Αυτά μπορεί να επηρεάσουν τον ίδιο τον φρονιμίτη, τα ούλα, το οστό της γνάθου, αλλά και τα διπλανά δόντια.

Ο οδοντίατρος μπορεί να συστήσει την εξαγωγή φρονιμίτη όταν:

• Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με εξαγωγή του δοντιού.
• Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί προσωρινά με συντηρητική οδοντιατρική θεραπεία, αλλά υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να επανεμφανιστεί σύντομα λόγω πχ. της θέσης του φρονιμίτη και της δυσκολίας καθαρισμού.
• Δεν υπάρχει ακόμη κανένα πρόβλημα, αλλά η εξαγωγή προτείνεται ως προληπτικό μέτρο για την αποφυγή πιθανών προβλημάτων στο μέλλον. (το θέμα της προληπτικής εξαγωγής φρονιμίτη θα συζητηθεί κατωτέρω)

Οι κυριότερες οδοντιατρικές καταστάσεις που επιβάλλουν την εξαγωγή ενός φρονιμίτη είναι:

• Έγκλειστοι φρονιμίτες, που παραμένουν 'παγιδευμένοι' μέσα στη γνάθο και προκαλούν έντονο πόνο.
• Ημιέγκλειστοι φρονιμίτες, που έχουν ανατείλει μερικώς απο τη γνάθο.
• Περιστεφανίτιδα, μια μορφή περιοδοντικής λοίμωξης συνήθης σε ημιέγκλειστους φρονιμίτες.
• Περιοδοντίτιδα ή τερηδόνα, λόγω της δυσκολίας καθαρισμού και απομάκρυνσης της μικροβιακής πλάκας.
• Οδοντικό ή περιοδοντικό απόστημα, ή κύστες.
• Βλάβη σε διπλανό δόντι, είτε άμεσα λόγω επαφής είτε έμμεσα λόγω ανάπτυξης περιοδοντίτιδας, αποστήματος, κλπ.
• Τραυματισμοί μαλακών ιστών, όταν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει στραβά και τραυματίζει το μάγουλο ή τη γλώσσα.
• Ορθοδοντικές ανωμαλίες, λόγω της πίεσης που ασκείται στα υπόλοιπα δόντια.

Όταν εκδηλωθεί κάποιο απο αυτά τα προβλήματα ή εκτιμάται ακτινογραφικά ότι θα δημιουργηθεί στο άμεσο μέλλον, ο οδοντίατρος θα επιλέξει την εξαγωγή του φρονιμίτη, με στόχο την ανακούφιση του ασθενή απο τον έντονο πόνο και τα άλλα συμπτώματα, αλλά και την προστασία των παρακείμενων δοντιών και των περιοδοντικών ιστών.